vorige keren
ELW 42: PATER DANIEL ARTMEYER OVER GODS DROOM MET JE LEVEN
Archieven
Onze eerste spreker was pater Daniel Artmeyer. Pater Daniel Artmeyer is een dertigjarige die op verbazingwekkend korte tijd zijn moedertaal Duits ingeruild heeft voor meer dan behoorlijk Nederlands. De goede pater behoort tot de Servi Jesu et Mariae (SJM - Dienaren van Jezus en Maria). Dit is een katholieke gemeenschap van religieuzen (priesters en broeders), in 1988 opgericht door de Duitse pater Andreas Hönisch (1930-2008), een voormalig jezuïet. In 1994 werd de SJM als congregatie van pauselijk recht erkend. Hun hoofdhuis bevindt zich in Blindenmarkt, Oostenrijk. Duitsland zendt zijn zonen uit zeg maar, want de pater is sedert enige tijd in het Oud-Klooster te Maleizen bedrijvig. Hij helpt er pater Gert Verbeken en richt zich specifiek op de jongeren: godsdienstonderwijs en de katholieke jeugdbeweging. De titel van zijn lezing: Gods droom met je leven.
Gevat trapte pater Daniel zijn lezing op gang: “Gods droom met je leven was geen nachtmerrie!” God wil het goede maar er zijn voorwaarden. Beantwoorden aan zijn droom voor je leven is een missie die alleen de persoon zelf in vrijheid tot een goed einde kan brengen. Het is geen mission impossible en ook geen plezierreisje. Om zich heen kijkend, kan men enkel met lede ogen vaststellen dat de meesten hun missie uit het oog verloren zijn. Al te velen geloven niet dat er een goddelijke droom voor hun leven bestaat en laten zich meeslepen door het aardse, met al zijn ijdelheid en vergankelijkheid. Pater Daniel somde een aantal hoofdoorzaken op die aan de basis liggen van deze betreurenswaardige gang van zaken.
Hij begon met de neiging om onszelf met anderen te vergelijken. Hoe groot is de verleiding niet om ‘erbij te horen’? Facebook, gamen, gsm, tv, mode, politiek correct denken… het zijn maar enkele voorbeelden van de kuddementaliteit, waar veel jongeren aan onderworpen zijn en helaas vaak ook slachtoffer van zijn. Zij leiden ons af van onze ware missie en doen ons kostbare tijd verliezen. Zij zorgen ook voor problemen op persoonlijk, familiaal en sociaal vlak. Toch is het niet de bedoeling om de samenleving de rug toe te keren. God vraagt ons om deel uit te maken van de maatschappij: om haar van binnenuit beter te maken, om haar lichter te maken door het licht van ons geloof te laten schijnen. Voor al te veel jongeren, jammer genoeg, wegen de vreesaanjagende eisen van de samenleving eerder als een molensteen om de hals. De samenleving maakt door haar nadruk op individualisme en prestatie vele (jonge) mensen letterlijk ziek: gekwetst, eenzaam, uitgeblust, moedeloos en neerslachtig. Het is niet makkelijk om als jongere vandaag de dag getuige te zijn van het geloof. De gelovige wordt al te vaak bekeken als een pretbederver, terwijl hij in werkelijkheid drager is van de sleutels tot een duurzame vrede en een diep geluk. In een omgeving die het zoekt (vlucht) in voorbijgaand, snel en artificieel geluksgevoel (kicks) is de gelovige geroepen om te tonen dat Gods aanwezigheid het leven hier en nu gelukkig, rijk en zinvol kan maken. Gods boodschap is niet: nog even op de tanden bijten, nog een weinig wenen en afzien, is niet: de dood brengt de ware verlossing. Nee, de verlossing is in het hier en het nu. Het geloof is geen ‘remblok’ maar een ‘turbo-aandrijving’. De bovennatuurlijke inwoning door het geloof geeft ons een nieuwe blik op de natuurlijke werkelijkheid, op voorwaarde dat het geloof levend en levendig is. Daarmee wilde de pater vooral zeggen dat het geloof in de praktijk gebracht moet worden. Er is geen andere mogelijkheid om te ervaren wat het geloof allemaal teweeg kan brengen. Daarbij wordt men geholpen door het bewustzijn dat dit aards leven niet alles is. Het is hier als het voorportaal van het ware leven in de eeuwigheid, maar toch is Jezus hier en nu al de goede Herder, je Vriend. En vriendschap moet, zoals iedereen weet, onderhouden worden. Liefde bewijst zich meer in daden dan in woorden. Een duidelijke oproep dus om te leven van het geloof. Maar leven in een geloofsafvallige omgeving maakt het allemaal niet vanzelfsprekend. De maatschappij verleidt en dwingt bijna tot de zonde - waarmee we God zelf geen schade berokkenen, maar onszelf. De zonde maakt het beeld van God in onszelf kapot. Het kwalijkste aspect van deze moderne tijden is misschien wel het teloorgaan van het zondebesef, dit immer goedpraten van het kwaad, waardoor we met z’n allen almaar sneller rond lijken te draaien op een mallemolen van egoïsme, innerlijke leegte en decadentie.
In een interessant en leerzaam experiment liet de pater de Echte Liefde Wachters mediteren over een lijst van begrippen (vriendschap, mode, geld, gezin stichten, gemak, toekomst…) met de vraag hoeveel waarde zijzelf eraan hechten en hoeveel belang Jezus aan deze punten zou toekennen. Best wel confronterend.
Pater Daniel drukte de jongeren nogmaals op het hart dat het geloof beleefd moet worden. God wil ons helpen, ook en vooral als het moeilijk gaat, maar wacht op onze uitnodiging. God is een gentleman die zich niet opdringt. Wie volhardt zal de uitwerking van het geloof zien op ons dagelijks leven. Deugden moeten geoefend worden. Tegenspoed die verdragen wordt, is een bron van innerlijke groei. Hulp aanvaarden zal de nederigheid doen toenemen. Kortom, het in concrete daden omgezette geloof, verwerkelijkt Gods droom. Hij heeft ons geschapen als een uniek, onherhaalbaar en kostbaar wezen. Hij bemint ons en wie in vrijheid zijn liefde beantwoordt is definitief op weg naar de veilige haven.
Reageren is niet langer mogelijk.